நாம் (தமிழ்) அழிந்து கொண்டிருக்கிறோமா? சில கேள்விகள்...!

அனைவருக்கும் வணக்கம், எனக்குள் பல நாட்களாக தோன்றிக்கொண்டிருந்த கேள்விகளின் பதில் தான் இந்த பதிவு. அனைவரும் கூறுகிறார்கள் தமிழ் மொழி தேய்ந்துகொண்டே வருகிறது. தமிழ் இனி மெல்லச் சாகும் என்று. இன்னும் சில பத்தாண்டுகளில் தமிழின் தடமே அழிந்துவிடும். அதாவது தமிழ் பேச்சு வழக்கிலிருந்து அழிந்து, அது தற்போதுள்ள சமஸ்கிருதம், கிரேக்கம் மற்றும் லத்தீன் போன்று ஏட்டளவில் மட்டுமே பயன்பாட்டில் இருக்கும். அது தன் சுய மதிப்பை இழந்துவிடும் என இன்னும் பலவாறு வதந்திகள் நீண்டுகொண்டே இருக்கிறது... ஆனால் எனக்கு இவற்றில் உடன்பாடு என்பது சிறிதும் இல்லை...

நீங்களே யோசித்துப் பாருங்கள், அதாவது நமது தாத்தா பாட்டி காலத்தில் தமிழ் அனைவருக்கும் பேசத் தெரியும். ஆனால், எத்தனை பேருக்கு எழுத படிக்க தெரியும்? உங்கள் தாய், தந்தையர், தாத்தா பாட்டி இவற்றில் எத்தனை பேருக்கு கையொப்பம் இடத் தெரியும். ஊரில் அதாவது ஒரு சிலருக்கு மட்டுமே தமிழ் எழுதப் படிக்கத் தெரியும். எங்கிருந்தோ தூரத்து சொந்தத்திடமிருந்து ஒரு கடிதம் வந்தாலும், படிக்கத் தெரிந்த அந்த ஓரிருவரைத் தேடி காடு மலையெல்லாம் அலைந்த காலங்களை நம் தாத்தாமார்கள் கூறும்போது வியப்பாகவும், ஆச்சர்யமாகவும் கேட்டிருக்கிறேன்... ஆனால் தற்போதுள்ள நிலைமையை சற்று எண்ணிப் பாருங்கள்.


தமிழ் பேச, எழுத, படிக்க தெரியாமல் நம்மில் யாரையாவது அடையாளம் காண இயலுமா? பார்ப்பனர்களுக்கும், ஊரில் ஜமீன் தார்களுக்கும் படிக்க எழுதத் தெரிந்த மொழி இன்று அனைத்து மக்களும் அறியும் வண்ணம் வளர்ந்துள்ளது. மொழிக் கலப்பு என்பது ஆண்டாண்டு காலமாகவே இருந்து வருவது, அதனை நம்மால் முழுவதுமாக தடுத்து நிறுத்த முடியும், போதிய விழிப்புணர்வு என்பது தற்போது நம்மில் பலருக்கும் வந்துள்ளது. ஆக மொழிக்கலப்பு என்பது தற்போது பிரச்சனை இல்லை. ஏனெனில் ஒரு மொழி ஒரு குறிப்பிட்ட அளவிற்கு மட்டுமே கலப்பை அனுமதிக்கும், பிறகு அதுவே தனது நிலையை சரி செய்து கொள்ளும்...

அடுத்து தமிழ் தனது அடுத்த பரிமாணமான இணையத்-தமிழாக உருவெடுத்துள்ளது. மற்ற மொழிகள் போல் அல்லாது தமிழ் தன்னை ஒவ்வொரு கட்டத்திற்கும், ஒவ்வொரு காலத்திற்கும் ஏற்ப தன்னை மாற்றிக் கொள்ளும் இயல்பை தமிழ் இயற்கையாகவே கொண்டுள்ளது. ஒருகாலத்தில் இயல் தமிழ், பிறகு இசைத் தமிழ், பிறகு நாடகத் தமிழ் தற்போது இணையத் தமிழ். 

தேர்ந்த பண்டிதர்கள் மட்டுமே எழுதிக்கொண்டிருந்த கவிதை, கட்டுரை, இலக்கியம் எல்லாம் தற்போது பாமர மக்களும் அறியும் வண்ணம் அனைவராலும் எழுதப் படுகிறது... தற்பொழுது இணையத்தினால் அடுப்படியில் முடங்கிக்கிடந்த, வயல் வரப்பில் தேங்கிக் கிடந்த கவிதைகள் நாட்டுப் புறப் பாடல்கள் அனைத்தும் அனைவரும் அறியும் வண்ணம் அரங்கேற்றப் படுகிறது... இன்னும் பலவாறு தமிழ் தன்னை காலத்திற்கு ஏற்ப தனது இயல்பை, தானாக மாற்றிக் கொண்டே இருக்கும் வரை தமிழ் வாழ்ந்து கொண்டே தான் இருக்கும்...

மேலும் அக்காலத்தில் படிக்கத் தெரிந்த சிலரில் புலவர்களாகவும், அறிஞர்களாகவும் ஆகினர், ஆனால் இக்காலத்தில் அனைவருக்கும் படிக்கத் தெரிகிறது அவர்களில் பலர் பல்வேறு துறைகளுக்கு தமிழை அழைத்துச் செல்கின்றனர், உதாரணமாக தற்போது அதிகம் பயன்படுத்தப்பட்டு வரும் மென் துறையை எடுத்துக்கொள்வோம். பல கலைச்சொற்கள், தொழில்நுட்ப பெயர்கள் தமிழிலும் தோன்றி அனைவராலும் பயன்படுத்தப்பட்டு வருகிறது. தற்போது வழங்கி வரும் அகவி (கைத் தொலைபேசி), கணினி போன்ற பல மின்னணு சாதனங்கள் பலவற்றிலும் தமிழ் உள்ளீடு மொழியாகவும், செயல்பாட்டு மொழியாகவும் விளங்கி வருகிறது... இவை தற்பொழுது பரவலாக அனைவராலும் பயன்படுத்தப்பட்டும் வருகிறது, ஆக தமிழ் தனது அடுத்த பரிமாணமான இணையத்திற்கு ஏற்ப மாறிக்கொண்டு வருகிறது...

ஆக தமிழ் கடந்த காலங்களை விட இக்காலத்தில் வளர்ச்சியையே அடைந்து வந்துகொண்டிருக்கிறது, தமிழ் தேய்ந்து வருகிறது என்பது மாயத் தோற்றமே... அதுவும், நமக்கும் நவீன தொழில் நுட்பத்திற்கும் இடையில் ஏற்ப்பட்ட இடைவெளிதான் காரணம். 

சி.வெற்றிவேல்...
சாளையக்குறிச்சி...