ஒரு வருடம், அரை சதம் கடந்த நான்

நண்பர்களை மீண்டும் சந்திப்பதில் மிக்க மகிழ்ச்சி. ஒரு வழியாக ஐம்பதாவது பதிவும் வந்துவிட்டது என்பதை மகிழ்வுடன் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன். வலை தளம் தொடங்கிய பிறகு எப்படி பதிவு போடுவது என்பது கூடத் தெரியாமல் தான் ஆரம்பித்தேன், அப்போது குழந்தை நிலா ஹேமாவின் கவிதைக்கு கருத்து எப்படி வழங்குவது என்று கூடத் தெரியாமல் பக்கத்தை சேமித்து வைத்த காலமும் உண்டு.

முதலில் எனக்கு இந்த வலைத் தளத்தை அறிமுகப் படுத்திய நண்பர் விமல் அவர்களுக்கு மேலான நன்றிகள். பிறகு தொடர்ந்து உதவிய நண்பர் சேகர் அவர்களுக்கும், இடையில் பல முறை டாஷ்போர்ட் பிரச்சனைகள் எழுந்தது, நான் உதவிகள் கேட்ட போதெல்லாம் உதவிய நண்பர் சிட்டுக் குருவி மூஸா அவர்களுக்கும், திண்டுக்கல் தனபாலன் அண்ணன் அவர்களுக்குள் மேலான நன்றிகளைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.

ஆரம்பத்தில்  வெற்றிவேல் என்றும் பிறகு கருத்தான் என்றும் திரும்பவும் வெற்றிவேல் என்றும் தலைப்பை மாற்றிக்கொண்டே இருந்தேன் ஒரு நிலையில்லாமல், பிறகு நான் தலைப்பை தேடிக்கொண்டிருந்த போது எனது தோழி மின்னலிடம் பெயர் கேட்டேன். அவர் கூறியது தான் இந்த இரவின் புன்னகை. அவர் தற்ச்செயலாக இப்படி யோசி என்று இந்தப் பெயரைக் கூற நான் இதனையே தளமாக மாற்றிக் கொண்டேன். அவளுக்கும் நன்றி.

ஆரம்பத்தில்  கட், காப்பி எல்லாம் சில முறை செய்தேன், பிறகு என்னை அப்படியே மாற்றிக் கொண்டேன். இப்போதெல்லாம் அப்படி செய்வதே இல்லை. இதில் உள்ள அனைத்து பதிவுகளும் என்னுடையது என்பதை மகிழ்ச்சியுடன் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன். பதிவு ஆரம்பித்து ஒரு வருடம் ஆகிவிட்டது. இந்த எண்ணிக்கை மிகவும் குறைவு தான். ஆனால்  அனைத்தும் நிறைவாக எழுதியிருப்பேன் என நம்புகிறேன்...

உண்மையைக் கூற வேண்டுமானால் எனக்கு கவிதையே எழுதத் தெரியாது. ஏதோ ஆடிக் கொரு முறையும் அமாவாசைக் கொருமுறையும் எனக்குத் தெரிந்தது போல் கிறுக்குவேன். அதையும் கவிதைகளாக ஏற்றுக் கொண்ட நல் உள்ளங்களுக்கும் கோடி நன்றிகள். குறிப்பாக தென்றல், ஹேமா, பாரதி, தமிழ் செல்வி.

என் தளத்திற்கு தொடர்ந்து வருகைத் தந்து என்னையும் எழுத தூண்டிக் கொண்டிருக்கும் அனைத்து நல் உள்ளங்களுக்கும் என் நன்றிகளைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன். குறிப்பிட்டுக் கூற வேண்டுமானால் குழைந்தை நிலா, சிகரம் பாரதி, வரிக்குதிரை அருண் பிரசாத், சிட்டுக் குருவி, எத்தனம் சேகர் என அனைவருக்கும் நன்றிகள். கடந்த காலங்களில் தொடர்ந்து வந்து கொண்டும் தற்போது மறந்துவிட்ட சொந்தமான அதிசயா அவர்களுக்கும், சுரேஷ் அவர்களுக்கும் நன்றிகள். பெயர் விடுபட்ட நண்பர்கள் என அனைவருக்கும் என் நன்றிகளைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்...

சொதப்பலுடன் ஆரம்பித்து இன்று ஓரளவு நன்றாக செல்கிறேன் என்று நினைக்கிறேன்.

ஆரம்பிச்சது ஒரு பாதைல, போய்க்கிட்டு இருக்குறது இன்னோரு பாதைன்னு, பாதை எங்கல்லாம் இருக்கோ அங்கெல்லாம் கேட்க ஆள் இல்லை என்று தொடர்கிறது என் பயணம்.

இடையில் என் பதிவுகள் தொழில் நுட்பம், மரணத்திற்குப் பின், ஔவையார், கவிதை என்று சிறகடித்துப் பறந்துள்ளது.

நான் பதிவிட்டவைகளில் எனக்கு பிடித்தது ராஜராஜ சோழனைப் பற்றி போட்ட பதிவு மற்றும் தடம் மாறியப் பொழுதுகள்...

உங்கள் ஆதரவும், உங்கள் வருகையும் தொடர்ந்து அளிக்க வேண்டுமாய் கேட்டுக் கொள்கிறேன்...

நன்றி வணக்கம்...

வெற்றிவேல்.