காதலும் இலக்கியமும்: நறியவும் உளவோ? நீ அறியும் பூவே?

தலைவன் தலைவி முதல் களவி தற்செயலாக நிகழ்ந்து முடிந்தது. இது இயற்கைப் புணர்ச்சி. இது மீண்டும் நிகழும் காலம் தடைபட்டது. பின்னும் ஒரு சூழல் வாய்த்தது. அப்போது தலைவி தலைவனின் முகத்தைப் பார்க்கக் கூசி நாணத்தால் விலகி நிற்கிறாள். அவளது நாணத்தைப் போக்க அவளது உடம்பைத் தொட ஒரு பொய்ச்சாக்குச் சொல்வதாக இந்தப் பாடல் அமைந்துள்ளது. இதில் தன் அன்பின் மிகுதியால் தலைவியின் நலத்தைப் பாராட்டிப் பேசுகிறான் தலைவன். சின்னப் பொய் தான் தலைவன் கூறுகிறான், அவ்வளவுதான் தலைவியும் கவுந்துட்டாங்க....  அவன் கூறியதைக் கேட்டதுமே தலைவி மீண்டும் அவனை கட்டித் தழுவிக் கொள்கிறாள். அப்படி தலைவன் தலைவிகிட்ட என்ன பொய் சொல்லி கவுத்தான்னு தெரிஞ்சிக்க தொடர்ந்து படிங்க.

தலைவி சூடியுள்ள பூவில் மொய்க்கும் தும்பி என்னும் வண்டைப் பார்த்து தலைவன் கேட்கிறான், நீ அறிந்த பூக்களில் என் தலைவியின் கூந்தலைக் காட்டிலும் நல்ல மணமுள்ள பூவை அறிந்ததுண்டா? என்று வினவிக்கொண்டே அவளது உச்சியை முகர்கிறான். (அவள் நாணம் நீங்குகிறது. உறவு மலர்கிறது.) அப்புறம் என்ன தலைவன் தலைவிய தொடுறதுக்கு வாய்ப்பு கிடைச்சிடுச்சி... அவனோட சேட்டைகள தொடர்றான்.

கொங்குதேர் வாழ்க்கை அம்சிறைத் தும்பி!

காமம் செப்பாது கண்டது மொழிமோ

பயிலியது கெழீஇய நட்பின், மயில்இயல்

செறிஎயிற்று அரிவை கூந்தலின்

நறியவும் உளவோ? நீ அறியும் பூவே?

நூல்: குறுந்தொகை (#2)

பாடியவர்: இறையனார் (இறையனார் என்பது சிவ பெருமானின் பெயர்)

சுருக்கமான விளக்கம்:  பல பூக்களைச் சுற்றி வரும் துமியே,  இதுவரை நீ எத்தனை பூக்களைப் பார்த்திருப்பாய்? அதில் எந்தப் பூவாவது  என் காதலியின் கூந்தல் போன்று வாசம் இருந்ததுண்டா?

பாடலின் விளக்கம்:பூந்தேன் உண்டு வாழும் அழகிய சிறகுகளுடைய தும்பியே! தேனுண்ட மயக்கத்தினால் பொய் சொல்லாமல் உண்மையைச் சொல்! நெருங்குதல் பொருந்திய நட்பினையும், மயிலினது சாயலையும் நெருங்கிய பற்களையும் உடைய இப் பெண்ணின் தலைமுடியைப் போல நறுமணமுள்ள பூக்கள் எவையேனும் உளவோ நீ அறிந்த பூக்களில்.'

இலக்கியத் தேடல் உள்ளவர்களுக்காக மட்டும்:

(கொங்கு = பூந்துகள், தேன்; அஞ்சிறை = அழகிய சிறகுகள்; தும்பி = வண்டு; காமம் = விருப்பம்; செப்பாது = சொல்லாமல்; கண்டது = ஆராய்ந்து கண்ட உண்மை; மொழிமோ = சொல்க; பயிலியது கெழீஇய = பல பிறவியிலும் என்னோடு இணைந்த; செறிஎயிற்று = நெருங்கிய பல்வரிசையினை உடைய; அரிவை = பெண்; கூந்தலின் = கூந்தல் போல; நறியவும் = நறுமணம் உள்ளதும்)

மயிலியல் = மயில் போன்ற ஒயில் உள்ள பூ!
செறியெயிறு = அடுக்கடுக்கா அமைஞ்சிருக்கும் பூ!
அரிவை கூந்தல் = பூ போன்ற கூந்தல்!

மயில்இயல் செறிஎயிற்று –  மயில் போன்ற சாயலுடைய, நெருங்கிய அழகிய முத்து போன்ற பற்களையுடைய என்ற பொருளும் உண்டு.

இப்படி தலைவியின் கூந்தலை எடுத்த எடுப்பிலேயே தலைவன் பூ என்று சொல்லிவிட்டான். தலைவன் முடிவும் கட்டிட்டான்.

பாவம், இனி தும்பி என்ன செய்யும்? இந்த நிலையில் தும்பிக்கு  அறிவுரை வேறு! என் நாட்டுத் தும்பி என்பதால் எனக்குப் பிடிக்குமே என்று பொய் சொல்லாமல் , செப்பாது கண்டது மொழிமோ உண்மையை மட்டும் சொல்ல வேண்டும் என்று.

நம்மாளுங்க எனக்காக யாரும் பஸ்ச கொளுத்த வேணாம், தீக்குளிக்க வேண்டாம்னு சொல்லுவாங்கள்ள. (அப்படின்னா என்ன அர்த்தம், இன்னுமா, பஸ்ஸ கொளுத்தல, இன்னுமா யாரும் தீக்குளிக்களன்னு தான அர்த்தம்?) அப்படியே தான், தலைவனும் தும்பி கிட்ட சொல்றான். அதே போல, எனக்காகச் சொல்லாதே, இவள் மயிலியல் செறிஎயிற்றுப் பூ! சொல்லு தும்பியே சொல்லுன்னு தொல்ல பண்றான்.

பயிலியது கெழீஇய = பழகப் பொருத்தமான என்று பொருள். தலைவனுக்கும் தலைவிக்கும் உள்ள உறவினை நட்பு என்றும் காதல் என்றும் வெளிப்படையாகக் கூறாமல் இக்காலத்தில் நாம் நட்பு என்று மற்றவர்களை ஏமாற்றுகிறோம் அல்லவா (அப்படியே தான்!!!) அந்தக் காலத்துலயும் நம்மவர்கள் அப்படியே தான் இருந்துருக்காங்க...

எல்லாக் காலத்துலயும் தமிழன் ஒரே மாதிரிதான் காதலிச்சிருக்காங்க.... அவ்வ்வ்

மகடூஉ குணத்துள் ஒன்றான = பயிர்ப்பு! (அச்சம் மடம் நாணம் பயிர்ப்பு) ! அது இவளுக்கு இருப்பதால், பயிலாத பொருள் மீது வியப்பு தோன்றி, தள்ளி நிற்கக் கூடும் அல்லவா? அப்படி ஆகி விடக் கூடாதே என்பதற்காக, எச்சரிக்கையுடன் “பயிலியது கெழீஇய நட்பு” என்று கூறுகிறான்.

கொங்கு தேர் வாழ்க்கை- கொங்கு என்றால் பூந்தாது. மகரந்தம் என்று சொல்கின்றோமே. அப்படிப் பட்ட மகரந்தங்களை (தேர்)ஆராய்ச்சி செய்யும் வாழ்க்கையைக் கொண்டிருக்கிறதாம் வண்டு.

தேனைப் பருகுவதற்காக ஒவ்வொரு மலராகச் சென்று அங்கிருக்கும் மகரந்தத்தையும் தேனையும் தேர்ச்சி செய்து பருகுவதே வாழ்க்கையாகக் கொண்டது வண்டு.

ஆக வண்டு பலப்பல மலர்களைக் கண்டு தேர்ச்சி செய்துள்ளது என்று எடுத்த எடுப்பிலேயே சான்றிதழ் கொடுத்தாகி விட்டது. நீதிபதியாக இருக்க தும்பிக்கு மட்டுமே தகுதி உள்ளது என தலைவன் தும்பி மீது பெரிய துண்டப் போட்டு தும்பியையும் கவுத்துட்டான்.

தமிழ் இலக்கியத்தில் உள்ள காதல் பாடல்களின் அணிவகுப்பு இனி ஒவ்வொன்றாக தொடரும்...

சி.வெற்றிவேல்...

சாளையக்குறிச்சி...

கொசுறு:

வானவல்லிகாக சங்க இலக்கியங்களில் தகவல் தேடுகையில் அதில் பொரிந்துள்ள கருத்துகளும், காதலும் என்னை கட்டிப் போட்டுவிட்டன என்றே சொல்லலாம். அப்படித் தேடும் போது கிடைத்த தகவல்களை உங்களுடன் இனி நான் பகிர்ந்துகொள்ளலாம் என விருப்பப் படுகிறேன். ஒன்னு மட்டும் கடைசியா சொல்லிக்கறேன். தமிழன் தமிழன் தான். யாராலையும் அடிச்சிக்க முடியாது.